در طی این سال ها، با گذشت زمان و پیشرفت علم پزشکی، آگاهی مردم در زمینه سلامت جنسی، زیبایی ناحیه تناسلی و راهکار های متفاوت برای این موضوع، اصطلاحاتی مانند لابیاپلاستی (labiaplasty) و واژینوپلاستی (vaginoplasty) بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفت. با این حال هنوز بسیاری افراد تفاوت میان این دو عمل را نمی دانند و یا قادر به تشخیص اینکه کدام عمل زیبایی است و کدام جنبه درمانی دارد، نیستند.
ما در این مقاله به بررسی تفاوت های عملکردی و ساختاری این دو عمل خواهیم پرداخت تا تفاوت های آن ها روشن شده و امکان تصمیم گیری برای مخاطبان گرامی فراهم شود. با ما همراه باشید!
تفاوت لابیاپلاستی و واژینوپلاستی از نظر نحوه عمل و عملکرد
لابیاپلاستی و واژینوپلاستی دو نوع عمل جراحی متفاوت هستند که در ناحیه تناسلی زنان انجام می شوند و هرکدام اهداف خاصی را دنبال می کنند. روش انجام این عمل ها نیز کاملاً با یکدیگر فرق دارد.
در ادامه با ما همراه باشید تا تفاوت های این دو عمل را با هم بررسی کنیم.
بیشتر بخوانید : اگر بعد از لابیاپلاستی پریود شدیم چه کنیم؟
عمل لابیاپلاستی چگونه انجام می شود و چه عملکردی دارد؟
لابیاپلاستی نوعی عمل جراحی زیبایی و نسبتا سطحی است که در دسته جراحی های عملکردی قرار دارد و برای زیبا سازی لبه های واژن انجام می شود. لبه های واژن به دو دسته ی لبه داخلی (لبه مینور) و لبه بیرونی (لبه ماژور) تقسیم می شوند. این لبه ها ممکن است به دلایل ژنتیکی، زایمان، افزایش سن و یا تحریک مزمن دچار بزرگ شدگی، کشیدگی یا عدم قرینگی مشکلاتی را ایجاد کنند.
در این حالت عمل لابیاپلاستی کاربرد خود را نشان می دهد و جراح در این عمل می تواند با استفاده از قیچی جراحی، لیزر و یا ابزار های رادیو فرکانس، بخشی از بافت لابیا را بردارد تا اندازه آن کوچکتر شود و یا شکل یا قرینگی آن به حالت نرمال برسد.
معمولا این عمل با بی حسی موضعی انجام می شود و مدت عمل نسبتا کوتاه است (در حدود 45 دقیقه تا 1 ساعت).
عملکرد لابیاپلاستی شامل موارد زیر است :
- بهبود ظاهر خارجی ناحیه تناسلی
- رفع ناراحتی فیزیکی ناشی از ساییدگی لابیا با لباس یا در زمان ورزش
- افزایش اعتماد به نفس جنسی
- در برخی موارد، کمک به افزایش راحتی در رابطه جنسی (در صورتی که بزرگی لابیا باعث درد یا سایش شود)
نکته : لابیاپلاستی تغییری در ساختار داخلی یا عملکرد واژن ایجاد نمی کند و اثری مستقیم بر عضلات یا کانال واژن ندارد.
واژینوپلاستی چگونه انجام می‌شود و چه عملکردی دارد؟
واژینوپلاستی نوعی جراحی بازسازی کننده و عملکردی است و غالبا برای تقویت عضلات کف لگن و تنگ کردن کانال واژن انجام می شود. پزشکان و جراحان معمولا این عمل را برای بانوانی توصیه می کنند که به دلیل زایمان های مکرر، بالا رفتن سن و یا ضعف عضلات لگن دچار شل شدگی و یا گشادی واژن شده اند.
نحوه انجام این عمل به این صورت است که در ابتدا جراح دیواره های واژن را باز می کند، سپس عضلات داخلی که دچار کشیدگی یا شل شدگی هستند را پیدا کرده و به یکدیگر نزدیک می کند. در ادامه پوست یا بافت اضافی موجود بریده شده و ناحیه بخیه می خورد.
این عمل جراحی معمولا تحت بیهوشی عمومی یا بی حسی اسپاینال (بی حسی نخاعی) انجام می شود و به دلیل عمق ناحیه عمل مدت بیشتری طول می کشد (حدود 5/1 تا 2 ساعت).
عملکرد واژینوپلاستی شامل موارد زیر است:
- تنگ سازی واقعی کانال واژن
- افزایش اصطکاک در رابطه جنسی و بهبود لذت جنسی (هم برای زن و هم برای شریک جنسی)
- بازگرداندن استحکام عضلانی واژن و کاهش حس شل بودن در ناحیه تناسلی
- کمک به درمان برخی اختلالات کف لگن (در بعضی موارد همراه با پرینئوپلاستی)
بر خلاف لابیاپلاستی که فقط روی ظاهر خارجی واژن تاثیر دارد، واژینوپلاستی اثری عمیق و عملکردی روی ساختار درونی واژن دارد و می تواند مستقیماً کیفیت رابطه جنسی را بهتر کند.
آیا امکان انجام همزمان این دو عمل وجود دارد؟
در بسیاری از موارد، بانوانی که به پزشک متخصص مراجعه می کنند، بر اساس معاینه و مشاوره های تخصصی، تصمیم می گیرند هر دو عمل لابیاپلاستی و واژینوپلاستی را به صورت هم زمان انجام دهند. این اقدام می تواند هم از نظر زیبایی و هم از نظر عملکردی، تغییرات مثبتی در وضعیت ناحیه تناسلی ایجاد کند.
بنابراین به لحاظ علمی انجام هر دوی این عمل ها ایرادی ندارد اما ممکن است در برخی مراجعان شرایطی وجود داشته باشد که از دید پزشک انجام دو عمل همزمان کار صحیحی نباشد.
عوارض و مراقبت های پس از جراحی
همانطور که می دانید هر نوع عمل جراحی نیاز به مراقبت های بعد از عمل و اطلاع از بروز برخی عوارض احتمالی است. عمل های لابیاپلاستی و واژینوپلاستی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. موارد زیر برخی از عوارض احتمالی را شرح می دهند :
- خونریزی خفیف
- عفونت موضعی
- احساس درد یا تورم موقتی
- کاهش یا افزایش موقت حس در ناحیه جراحی شده
رعایت دقیق توصیه های پزشک و پرهیز از فعالیت های سنگین تا زمان بهبودی کامل، در کاهش این عوارض بسیار مؤثر است.
آیا این جراحی ها ضروری هستند؟
بیشتر موارد لابیاپلاستی و واژینوپلاستی، جراحی هایی انتخابی و غیرضروری به شمار می آیند و تصمیم گیری در مورد انجام آن ها بستگی به خواسته خود فرد، میزان احساس رضایت از بدن، بهبود کیفیت زندگی به ویژه در رابطه با مسائل جنسی و البته نظر پزشک دارد.
اما می توان گفت که در برخی موارد خاص، این عمل ها می توانند جنبه درمانی نیز داشته باشند و به توصیه پزشک متخصص انجام شوند.
بیشتر بخوانید : محدودیت‌های رابطه جنسی بعد از لابیاپلاستی
مقایسه دوره نقاهت این دو جراحی
دوره نقاهت لابیاپلاستی چقدر است؟
مدت زمان بهبودی این عمل، به طور متوسط بین 1 تا 2 هفته است که به منظور کاهش تورم و درد اولیه تجویز می شود. اما بهبودی کامل ممکن است بیت 4 تا 6 هفته طول بکشد.
مراقبت های مهم :
- باید از پوشیدن لباس های تنگ خودداری شود.
- فعالیت های فیزیکی شدید، دوچرخه سواری و رابطه جنسی تا حدود ۴ هفته ممنوع است.
- استفاده از کمپرس سرد و پماد های تجویزشده می تواند به کاهش التهاب کمک کند.
دوره نقاهت واژینوپلاستی چقدر است؟
بهبودی اولیه این عمل ۳ تا ۴ هفته طول می کشد. ولی قابل ذکر است که برای بهبودی کامل و بازگشت به رابطه جنسی یا ورزش سنگین، حدود ۶ تا ۸ هفته زمان نیاز است.
مراقبت های مهم :
- باید از هرگونه فشار به ناحیه لگن جلوگیری شود.
- معمولاً داروهای ضد درد و آنتی بیوتیک تجویز می شود.
- نشستن طولانی مدت، استفاده از تامپون و رابطه جنسی تا پایان دوره نقاهت توصیه نمی شود.
بیشتر بخوانید : دوران نقاهت بعد از عمل لابیاپلاستی
جمع بندی تفاوت ها از نظر نحوه عمل و عملکرد
در پایان بعد از بررسی لابیاپلاستی و واژینوپلاستی، متوجه شدیم که هر دو عمل از جمله جراحی های رایج زیبایی یا بازسازی در ناحیه تناسلی بانوان هستند، اما اهداف، محل انجام و نتایج آن‌ها با یکدیگر متفاوت است. به طور خلاصه، لابیاپلاستی یک جراحی زیبایی بیرونی برای اصلاح شکل یا اندازه لب های واژن است که بیشتر بر ظاهر و راحتی تمرکز دارد. اما واژینوپلاستی یک جراحی عملکردی داخلی است که به هدف بازسازی ساختار واژن و تقویت عضلات انجام می‌شود، و تأثیر مستقیمی بر عملکرد جنسی و کیفیت زندگی دارد.
هر دو عمل می‌توانند به‌صورت جداگانه یا ترکیبی انجام شوند، اما باید انتخاب آن‌ها با توجه به شرایط بدنی، نیاز فرد و مشاوره تخصصی پزشک انجام گیرد.
انتخاب هر یک از این روش ها باید با بررسی دقیق وضعیت فرد، مشاوره با پزشک متخصص و آگاهی از نتایج احتمالی صورت گیرد. نکته مهم آن است که در هر شرایطی، رضایت درونی و احساس راحتی با بدن، اصلی ترین معیار برای تصمیم گیری محسوب می شود.