فیبروئید یا همان فیبروم های رحمی توده هایی معمولا خوش خیم هستند که در رحم رشد میکنند و نشانه خاصی ندارند مگر اینکه اندازه آنها بزرگ شود و مثلا باعث درد در ناحیه شکم شوند و یا عادت ماهیانه را سخت و دردناک کند.
همانطور که در مقالات قبلی گفته شد فیبروم ها از لحاظ موقعیت قرارگیری انواع مختلفی دارند:
فیبروم‌های داخلی یا اینترامورال
این فیبروم شایع ترین نوع فیبروم ها می باشد که در دیواره‌های ماهیچه‌ای رحم رشد میکنند.
فیبروم‌های ساب سروزال
این نوع از فیبروم‌ها در خارج از رحم شکل میگیرند و میتوانند باعث شوند یک سمت رحم بزرگ تر شود.
فیبروم‌های ساقه‌دار
هنگامی که فیبروم‌های ساب‌سروزال تغییر شکل دهد و به صورت باریک و دراز دربیاید به ساقه‌دار تبدیل میشود.
فیبروم های ساب موکوزال
فیبروم ساب موکوزال در سطح میانی ماهیچه رحم تشکیل میشود که بسیار نادر هستند و در صورت بوجود آمدن میتواند باعث خونریزی شدید و همراه با درد در قاعدگی شود و همچنین بارداری را با مشکل روبرو کند.
با توجه به این انواع باید بدانید که فیبروم‌ها از بافت عضلانی در رحم تشکیل میشوند اما لزوما محل قرارگیری آنها داخل حفره رحم نیست و معمولا خارج از آن و گاهی در داخل جدار رحم نیز رشد میکنند.
تاثیرات فیبروم بر دیگر اندام‌های بدن
فیبروم‌ها میتواند بر دیگر اندام‌های بدن نیز تاثیر بگذارد و معمولا این تاثیرات در کسانی که فیبروم در خارج از رحم آنها تشکیل شده، بیشتر است. با توجه به اینکه محل قرارگیری رحم در لگن مابین رکتوم و مثانه می‌باشد تاثیرات آن بر این اندام‌ها بیشتر است.
فیبروم رحمی و مشکلات گوارشی
اگر فیبروم‌ها در قسمت پشت و پایین رحم تشکیل شده و رشد کند میتواند در حرکات روده تاثیر بگذارد و موجب افزایش فشار بر رکتوم شود. زمانی که این مشکل برای فرد به‌وجود می‌آید باعث به‌وجود آمدن یبوست و در پی آن هموروئید میشود.
فیبروم رحمی و مشکلات ادراری
اگر فیبروم‌هادر قسمت جلویی پایین رحم رشد کند موجب افزایش فشار بر مثانه شده و از بارز ترین نشانه های آن تکرر در ادرار است.
فیبروم رحمی و کلیه
اگر فیبروم‌ها در کناره های رحم تشکیل شود و اندازه آن بزرگ شود میتواند فشار بر روی هالب (لوله ای که از کلیه به مثانه متصل است) را افزایش دهد و ادامه دار بودن این فشار میتواند باعث بزرگ شدن کلیه یا اصطلاحا هیدرونفروز شود.
فیبروم رحمی و معده
رشد بیش از حد فیبروم‌ها با توجه به محل قرارگیری آن میتواند باعث فشار بر معده نیز بشود و در بیمار منجر به کاهش اشتها و احساس سیری کاذب شود.
نکته مثبت در مورد این فیبروم ها این است که چون علائم و نشانه های آنها محسوس است بیمار به موقع به پزشک مراجعه میکند و با برداشتن این فیبروم ها مشکلات در بیمار مثل تکرر ادرار و یبوست بلافاصله برطرف میشود و این امر موجب رضایت بیمار خواهد شد. البته لازم به ذکر است که فقط در مورد بروز مشکل هیدرونفروز (ورم در کلیه) بعد از برداشتن فیبروم‌ها مدتی طول خواهد کشید تا کلیه به حالت اولیه برگردد.
